علائم عفونت های قارچی در بارداری

عفونت های قارچی یکی از عفونت های آزاردهنده در «دوران بارداری» است که علائمی نیز دارد. در این مقاله علاوه بر اینکه این علائم را قرار داده ایم، توضیحی نیز درباره ی درمان این بیماری داده ایم تا «مادران باردار» از آن استفاده کنند.

علائم عفونت قارچی

علائم یک عفونت قارچی می‌تواند آزاردهنده باشد و در صورت درمان نشدن به مرور بدتر شود، اگرچه ممکن است به مرور زمان این علائم از بین برود. علائم عفونت قارچی عبارتند از:

• خارش، التهاب، درد و سوزش، قرمزی و التهاب در واژن و ناحیۀ بیرونی اطراف آن
• سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشحات بی‌بو و پنیری شکل یا مانند کرِم از واژن و اغلب سفید رنگ
• ناراحتی یا درد هنگام رابطۀ جنسی

درمان عفونت قارچی

در صورت مشاهدۀ علائم عفونت قارچی باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با معاینه و نمونه‌برداری از ترشحات واژن و آزمایش آن، از وجود هر گونه عفونت قارچی مطمئن خواهد شد. اگرچه داروهای ضدقارچ بدون نسخه در داروخانه در دسترس است، اما در دوران بارداری استفاده از این دارو‌ها بدون نظر و تشخیص پزشک توصیه نمی‌شود، زیرا علائمی که شما دارید ممکن است ناشی از عفونت قارچی نباشد و عفونت دیگری منجر به بروز آنها شده باشد. پس مهم است که بدانید عفونت قارچی ممکن است نشانۀ مشکل دیگری باشد. مطالعه و تحقیقات نشان می‌دهد اکثر خانم‌هایی که خودشان برای درمان یک عفونت قارچی اقدام می‌کنند، علت اصلی را نادیده می‌گیرند و دریافت درمان مناسب را به تأخیر می‌اندازند.

برای درمان عفونت قارچی، پزشک ممکن است استفاده از کرم واژینال ضدقارچ یا قرص شیاف واژینال را تجویز کند. کرم‌ها و شیاف‌های محتوی کلوتریمازول معمولاً برای درمان بسیاری از عفونت‌های قارچی مؤثر است. کرم یا قرص واژینال را بهتر است شب‌ها استفاده کنید که دراز کشیده‌اید و امکان نشت کرم به بیرون از واژن کمتر است یا وجود ندارد. مدت استفاده از کرم و شیاف توسط پزشک مشخص می‌شود، اما معمولاً هفت روز پشت سر هم باید از این دارو استفاده کنید. هنگام استفاده از کرم واژینال بهتر است مقداری از کرم را در ناحیۀ خارجی واژن نیز بمالید. پس از آغاز درمان، ممکن است چند روز طول بکشد تا احساس آرامش ایجاد شود. در این مدت می‌توانید خارش شدید را با استفاده از یک کیسه یخ یا با خیس کردن محل با آب سرد به مدت چند دقیقه تسکین دهید. اگر دارو تأثیرهای منفی روی شما داشت یا تغییری را احساس نکردید، بهتر است پزشک را مطلع کنید، زیرا ممکن است نیاز به تجویز داروی دیگری باشد. همچنین برای اطمینان از درمان کامل عفونت باید دورۀ درمان را کامل کنید، حتی اگر نشانه‌های عفونت خیلی زود برطرف شده باشد.